Thema – Omgaan met emoties
‘Kon ik alles maar om 17.00 uur in de prullenbak kieperen’
In sommige functies heb je te maken met emoties van andere mensen. Bijvoorbeeld als je klachten behandelt, maar ook als je emotionele steun geeft, of werkt in een context waarin onvermijdelijk veel spanning of verdriet heerst. Extra moeilijk wordt het als jij je eigen emoties helemaal niet mag laten blijken. Bijvoorbeeld omdat je belangrijke geldschieters te vriend moet houden. Of omdat de andere partij zo van streek is dat hij jouw gevoelens er niet bij kan hebben. Of omdat jij als taak hebt het gesprek zo lang mogelijk redelijk en beschaafd te houden. Dit trekt een enorme wissel op de ‘opvangers’ en ik heb als teamcoach dan ook meerdere opdrachten gehad met dit thema. Hieronder een voorbeeld uit de praktijk. Herken je hier iets in?
Wat voor organisatie? De organisatie rondom een orkest op het wereldpodium
Welke wens? Meer emotionele opvang-capaciteit voor de mensen in de coulissen
Met welk doel? Meer weerbaarheid, rust en emotionele rekbaarheid bij de mensen die (letterlijk en figuurlijk) in de coulissen staan rondom uitvoerende musici. In die positie vangen zij als eersten alle spanning en korte lontjes vanuit het podium op. Dat hoort er tot op zekere hoogte bij en tegelijkertijd zijn deze mensen natuurlijk ook niet van steen. Zij zeiden wel eens: ‘was er maar een prullenbak waar ik alle spanningen in kon kieperen voordat ik naar huis ga.’
Waarom had deze organisatie hier een expert bij nodig? Dit vraagstuk was bepaald niet simpel. Er was namelijk geen echte ‘oplossing’: uitvoerenden op een wereldpodium hebben nu eenmaal veel spanning. Mensen daar direct omheen krijgen dat mee maar zijn niet van steen. Dit is niet op te lossen met een redelijk gesprek; in beide groepen nemen emoties het nu eenmaal over in de hitte van de strijd.
Wat hebben we gedaan?
- Erkennen van de aard van deze organisatie. In een andere ‘reguliere’ organisatie zou je wellicht niet toestaan dat een relatief kleine groep uitvoerenden een stempel op de sfeer drukt. In dit uitzonderlijke geval is een zekere tolerantie wel degelijk op zijn plek.
- Twee sporen beleid. Enerzijds aandacht voor assertiviteit. Welke situaties gaan over de grens en mogen een halt worden toegeroepen? Zo is er bijvoorbeeld geoefend met een acteur.
- Anderzijds aandacht voor die situaties waarin tolerantie de enige optie is. De medewerkers moet dan terugvallen op hun eigen ‘krachtbronnen’ zoals dat in mijn vak heet. Die kracht kwam zowel uit de enorme bezieling voor dit werk als ook uit de steun die je aan elkaar kunt hebben. Beiden verstevigen de opvang capaciteit.
- Verdieping in het er anders tegen aan kijken gaf de gezochte rust. Beseffen dat je geen Gekke Henkie bent als je soms iets wegslikt, maar dat dat in sommige situaties precies jouw unieke bijdrage is aan het geheel. En dat je daar met open ogen voor kiest, vanuit bezieling voor wat jullie met elkaar neerzetten.
Heb jij veel te maken met de emoties van anderen, of hebben jouw mensen dat? Neem contact op, dan kijken we samen hoe we jou of jullie daarin kunnen verstevigen.
